Update over school
Door: Kristel
Blijf op de hoogte en volg Kristel
19 Februari 2010 | Ghana, Ho
Hoi!
Even een korte update uit het hete Ghana. Het lijkt wel alsof het met de dag warmer wordt! In de ochtend word je wakker, nat van het zweet. En in de avond ga je naar bed, nat van het zweet. Ook al neem je een verfrissende douche, dat helpt allemaal niks. Maar goed, klagen mag ik niet aangezien jullie daar in Nederland nog steeds met de kou opgescheept zitten.
Dinsdag kregen we het vrolijke bericht dat het water per direct in Ho(om specifiek te zijn, in medical village, waar ik dus woon) wordt afgesloten voor drie dagen!! Dus Dorianne smste mij dat ik naar huis moest komen, zodat ik nog snel mijn was kon wassen en mijzelf daarna nog kon trakteren op een frisse, koude douche. Dat heb ik dus maar meteen gedaan. Echter bleek dat het water pas in de nacht van dinsdag op woensdag is afgesloten, lekker op zijn Afrikaans natuurlijk. Maar dat vonden wij dit keer niet erg! ;)
Dit grapje resulteerde in een vol huis met emmers gevuld met water, als reserve om ons te wassen, te koken en om de wc mee door te spoelen. Dus als zoiets gebeurd, word je vanzelf creatief. De toilet op Dorianne en Charlotte's kamer werkte al een paar dagen niet, waardoor ze de onze gebruiken. Maar we wilden niet teveel water verspillen aan de toilet, aangezien we niet heel veel water hadden om 3 dagen mee door te komen. Dus gingen we allemaal naar de wc, achter elkaar, en spoelden dan door met een emmer water. Lekkere smerige boel, maar goed, in Ghana kan alles, zo zie je maar weer. Ook hebben we een nieuwe manier gevonden van douchen. Gewoon een flesje water vullen met water. Je maakt jezelf nat, sopt je in, en je spoelt jezelf af. En dat met 1 flesje, moet lukken!
De woensdag ben ik met Audrey naar Royal Praise school geweest en hebben we een les gedaan over het Europese eten. Specifiek in Nederland en Frankrijk, aangezien Audrey uit Frankrijk komt. De kinderen vonden het heel leuk om te horen wat wij allemaal eten. Het uitleggen van boerenkool, valt alleen een beetje tegen haha ;).
De woensdag avond hadden we een meeting met alle vrijwilligers en daarvoor zijn we uit eten geweest. Heerlijk een stukje vlees gegeten. Ik voel me hier soms echt een vegetarier. De kip die je hier eet, is meer bot dan vlees. Dus een groot stuk vlees met een heerlijk sausje ging er wel in. Na anderhalf uur wachten, smaakte hij nog beter. Bij Freedom(het restaurant) is het niet meer dan normaal dat je anderhalf uur wacht op je eten, ook al zijn er verder geen gasten. De Ghanezen moet namelijk eerst nog even bellen, dan voetbal kijken, even kletsen met het andere personeel, even luieren en dan misschien beginnen met het voorbereiden van ons eten en daarna het bereiden ervan. Zou je eens in Nederland moeten proberen! Af en toe heerlijk om te zien dat alles hier op z'n gemakje gaat. Gebeurt het vandaag niet, dan morgen misschien wel. Maar op dat moment had ik wel heel erg zin in mijn lekker stukje vlees, dus toen ze het kwamen brengen was ik erg blij, net zoals de andere haha!
Donderdagochtend hadden we nog steeds geen water. Het was dus geen grapje. Die dag deden Audrey en ik weer een les over een speciaal onderwerp. We probeerden de kinderen in klas 3 en 4, tussen 8 en 11 jaar, uit te leggen hoe het politieke systeem werkt. Zowel in Frankrijk als in Nederland, wat erg verschilt. Verbazingwekkend genoeg begrepen ze het echt. Ze stelden goede vragen en daarna hebben we wat korte vragen gesteld om te testen of ze het echt begrepen hadden. We hadden de leraar gevraagd of hij het ook kon uitleggen voor Ghana, zodat we konden vergelijken. Dit was een intressante en leuke les, zowel voor de kinderen als voor ons.
Audrey heeft nu nog een paar weken op Royal Praise en op haar laatste dag zullen we een quiz doen tussen klas 3 en 4 doen over alle onderwerpen waarover we ze vertelt hebben. Ik ben benieuwd wie zal winnen, want vaak wint klas 3 van klas 4 als er een quiz wordt georganiseerd.
In de middag smste Charlotte: we hebben water! :) dus het water is uiteindelijk voor anderhalve dag afgesloten geweest, wat dus wel meeviel. Dus thuisgekomen van school hebben we allemaal even lekker een douche genomen!
Vandaag zijn we met z'n vieren(Dorianne, Audrey, Charlotte en ik) naar Airfield geweest. De bouw schiet echt op, het dak zit er al op en ze zijn nu aan het stukadoren(zover het het stukadoren kunt noemen). Ook de nieuwe vrijwilliger uit Engeland werkt nu op Airfield. Dat is zijn vaste school, dus hij zal daar nu elke dag te vinden zijn.
Dorianne en Charlotte waren donderdagochtend daar op outreach geweest met Ivo, Rob en Eric(Projects Abroad), omdat er heel veel kinderen met wonden zijn. Een meisje heeft er wel 6, verdeeld over haar beide benen. Dat meisje heeft de hele dag gehuild en geschreeuwd, omdat ze bang was voor de vrijwilligers. Uiteindelijk hebben ze haar toch behandeld, omdat de wonden echt schoon moeten. Ook een ander meisje met een hele grote wond op haar enkel, is weer behandeld.
Helaas kwamen we vandaag op Airfield aan en we zagen dat het verband er bij bijna alle kinderen alweer af was. De leraar heeft aan de kinderen in Ewe gevraagd, waarom ze het eraf hadden gehaald. Wat blijkt, thuis wordt dat niet goed gekeurd. Echt verschikkelijk om te zien, want je doet de kinderen dan pijn voor niets. Aangezien de wonden er weer vies en verschrikkelijk uitzien, ook al zijn ze de dag ervoor schoongemaakt.
Daarom besloten Dorianne, Charlotte en Shifra(de Amerikaanse vrouw) naar het dorpje te gaan waar de twee meisjes, waar ik het zojuist over had, wonen. Wat blijkt, de twee kinderen worden niet verzorgd door de moeders of vaders. De moeders wonen in Accra en de vader, dat weet niemand. Het ene meisje wordt verzorgd door haar oma, die alleen maar klaagt over hoe erg haar eigen leven was en dat ze moe is, te moe om voor het kindje te zorgen. Het andere meisje wordt verzorgd door haar tante. Het probleem in deze kleine dorpjes in de bush is, dat de kinderen die er wonen, vaak niet gemaakt zijn uit liefde. Ze zijn er gewoon en er moet voor gezorgd worden. Veel oma's, tante's of andere familieleden zitten hier niet op te wachen. En de moeders zijn er vaak niet, hetzelfde geldt voor de vaders. In de meeste dorpen is geen man te bekenen. Dus als de kinderen al een moeder hebben, dan is de vader er zowieso van door gegaan.
Dorianne heeft in het dorp de wonden van beide meisjes schoongemaakt, waardoor de tante en de oma konden zien hoeveel pijn het deed. Hopelijk beseffen ze nu, dat het verband erom moet blijven zitten tot de volgende keer dat de vrijwilligers komen. Anders is de pijn voor niets geweest en dat gun je niemand.
Nu heb ik heerlijk even een uurtje kunnen genieten van de kou in het internetcafe. Maar nu ga ik gauw naar de fabricshop, want mijn jurk is klaar!! Deze kan ik morgen dragen tijdens mijn tweede bruiloft in Ghana. De dochter van de directeur van Royal Praise gaat trouwen en Audrey en ik zijn uitgenodigd. Hopelijk begint deze bruiloft wel op tijd en duurt de kerk dienst niet weer 4,5 uur. haha ;) We zullen zien.
Tot snel en dan krijgen jullie ook de foto's van de jurk!
Liefs Kristel
P.S. Wie is de anonieme fan? haha ik ben benieuwd ;)
Even een korte update uit het hete Ghana. Het lijkt wel alsof het met de dag warmer wordt! In de ochtend word je wakker, nat van het zweet. En in de avond ga je naar bed, nat van het zweet. Ook al neem je een verfrissende douche, dat helpt allemaal niks. Maar goed, klagen mag ik niet aangezien jullie daar in Nederland nog steeds met de kou opgescheept zitten.
Dinsdag kregen we het vrolijke bericht dat het water per direct in Ho(om specifiek te zijn, in medical village, waar ik dus woon) wordt afgesloten voor drie dagen!! Dus Dorianne smste mij dat ik naar huis moest komen, zodat ik nog snel mijn was kon wassen en mijzelf daarna nog kon trakteren op een frisse, koude douche. Dat heb ik dus maar meteen gedaan. Echter bleek dat het water pas in de nacht van dinsdag op woensdag is afgesloten, lekker op zijn Afrikaans natuurlijk. Maar dat vonden wij dit keer niet erg! ;)
Dit grapje resulteerde in een vol huis met emmers gevuld met water, als reserve om ons te wassen, te koken en om de wc mee door te spoelen. Dus als zoiets gebeurd, word je vanzelf creatief. De toilet op Dorianne en Charlotte's kamer werkte al een paar dagen niet, waardoor ze de onze gebruiken. Maar we wilden niet teveel water verspillen aan de toilet, aangezien we niet heel veel water hadden om 3 dagen mee door te komen. Dus gingen we allemaal naar de wc, achter elkaar, en spoelden dan door met een emmer water. Lekkere smerige boel, maar goed, in Ghana kan alles, zo zie je maar weer. Ook hebben we een nieuwe manier gevonden van douchen. Gewoon een flesje water vullen met water. Je maakt jezelf nat, sopt je in, en je spoelt jezelf af. En dat met 1 flesje, moet lukken!
De woensdag ben ik met Audrey naar Royal Praise school geweest en hebben we een les gedaan over het Europese eten. Specifiek in Nederland en Frankrijk, aangezien Audrey uit Frankrijk komt. De kinderen vonden het heel leuk om te horen wat wij allemaal eten. Het uitleggen van boerenkool, valt alleen een beetje tegen haha ;).
De woensdag avond hadden we een meeting met alle vrijwilligers en daarvoor zijn we uit eten geweest. Heerlijk een stukje vlees gegeten. Ik voel me hier soms echt een vegetarier. De kip die je hier eet, is meer bot dan vlees. Dus een groot stuk vlees met een heerlijk sausje ging er wel in. Na anderhalf uur wachten, smaakte hij nog beter. Bij Freedom(het restaurant) is het niet meer dan normaal dat je anderhalf uur wacht op je eten, ook al zijn er verder geen gasten. De Ghanezen moet namelijk eerst nog even bellen, dan voetbal kijken, even kletsen met het andere personeel, even luieren en dan misschien beginnen met het voorbereiden van ons eten en daarna het bereiden ervan. Zou je eens in Nederland moeten proberen! Af en toe heerlijk om te zien dat alles hier op z'n gemakje gaat. Gebeurt het vandaag niet, dan morgen misschien wel. Maar op dat moment had ik wel heel erg zin in mijn lekker stukje vlees, dus toen ze het kwamen brengen was ik erg blij, net zoals de andere haha!
Donderdagochtend hadden we nog steeds geen water. Het was dus geen grapje. Die dag deden Audrey en ik weer een les over een speciaal onderwerp. We probeerden de kinderen in klas 3 en 4, tussen 8 en 11 jaar, uit te leggen hoe het politieke systeem werkt. Zowel in Frankrijk als in Nederland, wat erg verschilt. Verbazingwekkend genoeg begrepen ze het echt. Ze stelden goede vragen en daarna hebben we wat korte vragen gesteld om te testen of ze het echt begrepen hadden. We hadden de leraar gevraagd of hij het ook kon uitleggen voor Ghana, zodat we konden vergelijken. Dit was een intressante en leuke les, zowel voor de kinderen als voor ons.
Audrey heeft nu nog een paar weken op Royal Praise en op haar laatste dag zullen we een quiz doen tussen klas 3 en 4 doen over alle onderwerpen waarover we ze vertelt hebben. Ik ben benieuwd wie zal winnen, want vaak wint klas 3 van klas 4 als er een quiz wordt georganiseerd.
In de middag smste Charlotte: we hebben water! :) dus het water is uiteindelijk voor anderhalve dag afgesloten geweest, wat dus wel meeviel. Dus thuisgekomen van school hebben we allemaal even lekker een douche genomen!
Vandaag zijn we met z'n vieren(Dorianne, Audrey, Charlotte en ik) naar Airfield geweest. De bouw schiet echt op, het dak zit er al op en ze zijn nu aan het stukadoren(zover het het stukadoren kunt noemen). Ook de nieuwe vrijwilliger uit Engeland werkt nu op Airfield. Dat is zijn vaste school, dus hij zal daar nu elke dag te vinden zijn.
Dorianne en Charlotte waren donderdagochtend daar op outreach geweest met Ivo, Rob en Eric(Projects Abroad), omdat er heel veel kinderen met wonden zijn. Een meisje heeft er wel 6, verdeeld over haar beide benen. Dat meisje heeft de hele dag gehuild en geschreeuwd, omdat ze bang was voor de vrijwilligers. Uiteindelijk hebben ze haar toch behandeld, omdat de wonden echt schoon moeten. Ook een ander meisje met een hele grote wond op haar enkel, is weer behandeld.
Helaas kwamen we vandaag op Airfield aan en we zagen dat het verband er bij bijna alle kinderen alweer af was. De leraar heeft aan de kinderen in Ewe gevraagd, waarom ze het eraf hadden gehaald. Wat blijkt, thuis wordt dat niet goed gekeurd. Echt verschikkelijk om te zien, want je doet de kinderen dan pijn voor niets. Aangezien de wonden er weer vies en verschrikkelijk uitzien, ook al zijn ze de dag ervoor schoongemaakt.
Daarom besloten Dorianne, Charlotte en Shifra(de Amerikaanse vrouw) naar het dorpje te gaan waar de twee meisjes, waar ik het zojuist over had, wonen. Wat blijkt, de twee kinderen worden niet verzorgd door de moeders of vaders. De moeders wonen in Accra en de vader, dat weet niemand. Het ene meisje wordt verzorgd door haar oma, die alleen maar klaagt over hoe erg haar eigen leven was en dat ze moe is, te moe om voor het kindje te zorgen. Het andere meisje wordt verzorgd door haar tante. Het probleem in deze kleine dorpjes in de bush is, dat de kinderen die er wonen, vaak niet gemaakt zijn uit liefde. Ze zijn er gewoon en er moet voor gezorgd worden. Veel oma's, tante's of andere familieleden zitten hier niet op te wachen. En de moeders zijn er vaak niet, hetzelfde geldt voor de vaders. In de meeste dorpen is geen man te bekenen. Dus als de kinderen al een moeder hebben, dan is de vader er zowieso van door gegaan.
Dorianne heeft in het dorp de wonden van beide meisjes schoongemaakt, waardoor de tante en de oma konden zien hoeveel pijn het deed. Hopelijk beseffen ze nu, dat het verband erom moet blijven zitten tot de volgende keer dat de vrijwilligers komen. Anders is de pijn voor niets geweest en dat gun je niemand.
Nu heb ik heerlijk even een uurtje kunnen genieten van de kou in het internetcafe. Maar nu ga ik gauw naar de fabricshop, want mijn jurk is klaar!! Deze kan ik morgen dragen tijdens mijn tweede bruiloft in Ghana. De dochter van de directeur van Royal Praise gaat trouwen en Audrey en ik zijn uitgenodigd. Hopelijk begint deze bruiloft wel op tijd en duurt de kerk dienst niet weer 4,5 uur. haha ;) We zullen zien.
Tot snel en dan krijgen jullie ook de foto's van de jurk!
Liefs Kristel
P.S. Wie is de anonieme fan? haha ik ben benieuwd ;)
-
19 Februari 2010 - 16:28
Kristel Van Den Acker:
haha, ik zie nu pas dat de update toch niet zo kort is geworden! Oeps! -
19 Februari 2010 - 17:42
Tine:
Hoi hoi,
Geeft niet hoor leuk om te lezen wat je allemaal doet. Ik hoop echt dat de kinderen nu goed worden verzorgd door de familieleden. Wat zijn het voor een wonden en waar hebben ze deze opgelopen? Het lijkt me zeer aangrijpend om dit bij die kleintjes te moeten verzorgen.
Ik ben zeer benieuwd naar je jurk hij zal je zeker goed staan.
Het is hier somber weer je word er gek van laat de lente nu maar komen. Om het lentegevoel te krijgen heb ik allemaal oude weckflessen (die ik nog had haha) gevuld met voorjaarsbolletjes staat erg leuk moet ik zeggen en verder allemaal vazen met tulpen. Is het dan niet buiten heb ik de lente maar binnengehaald. Jij daar maar lekker zweten gelukkig heb je weer water. Krissie een fijn weekend gezellige bruiloft en misschien zie ik je morgen nog op skype als Pim achter
zijn computertje zit.
liefs van Tine -
19 Februari 2010 - 18:30
Marianne:
Hoi Kristel
Nou ik vind het helemaal niet erg hoor dat je weer zo'n heerlijk lang verslag hebt gemaakt. Ik kijk er iedere keer naar uit. En wat ben jij creatiefffffhahahahah
Flesjes water vullen om te douchen en allemaal naar het toilet en dan doorspoelen!!!! getsie. Maar wat goed van jou. Als je ooit gaat samenwonen kan de crisis toeslaan, want Kristel weet overal raad op. En die kindjes met die wonden, vreselijk. Ik weet er alles van, verzorg zelf ook regelmatig ernstige wonden. En dat doet heeeeeeeeeeeel erg pijn. Maar voor kindjes is het eigenlijk niet te doen. Knap van juliie hoe dat jullie je daar doorheen slaan. Ik weet wel dat er weinig keus is, maar toch. Nou meissie een fijn weekend en een hele gezellige bruiloft. Ben reuze benieuwd naar je jurk.
Dikke kus van Marianne -
19 Februari 2010 - 19:30
Schoonbroertje:
Ha Kris,
Geweldig om te lezen wat jij allemaal meemaakt in Ghana! En ik zeg maar zo: Ben blij dat je beter bent, want anders had het gezamelijk toilet gebruik toch nog een hele andere dimensie gehad... Trouwens, die manier van douchen lijkt erg op die van het leger. Misschien moet je ook eens proberen de kleren nog wat langer aan te houden, zodat ze rechtop blijven staan als je ze uit doet;-)
Maar nu serieus. Ik ben echt trots op je en toch ook wel een beetje jaloers op de mooie dingen die je daar meemaakt! Ga zo door!
X Sander
-
19 Februari 2010 - 19:52
Zus:
Hey Krisje,
Wat een leuk verhaal! Ik weet wel wie ik binnenkort onder de douche uitjaag... krijg je gewoon een flesje water ;)
Sander en ik zijn net heerlijk uiteten geweest bij een leuk Frans restaurantje in Maastricht, om te vieren dat we 3 jaar samen zijn. Straks vieren we alleen maar de huwelijksdag, dus nu nog even profiteren.
Ik probeer je nog te bellen dit weekend of anders een mail te sturen.
Veel plezier en ik ben benieuwd naar de foto met jou en de jurk!
x Suus -
20 Februari 2010 - 09:02
Frans:
Hallo meisie
Ik zit weeeeeer op mijn werk jaja altyd maar werken!!!! pffff
Maar je doet weer goed je best om ons op de hoogte te houden wat een verhaal weer vooral dat gedoe met t water lijkt me wel vervelend. Je zult maat aan de race zijn op dat moment dan is t potje zo vol hahaha sorry. Maar je weet hoe ik ben he haha.
Wat ik ook heel erg leuk vind dat er iemand op jou verhalen reageert die er ook is geweest dat maakt dus een goede indruk jou verhaal maar dat is je ook op je lijf geschreven. Ik zou zo zeggen maar er de komende 4 weekjes er nog iets leuks van en Pim kijkt al helemaal uit naar je voor hem wordt het ook steeds moeilijker hij kan niet lekker praten met je enz. Gelukkig is er een goede communicatie via skype anders was t nog veel lastiger. Ik hoor ook elke dag en nacht piep piep al weer een smsje geweldig! Nou Krisje ik stop er weer mee vanmiddag ben je op skype heb ik begrepen van Pim ik ben dan nog op mijn werk en vanavond weer naar NEC tegen Gruningen weer 3 punten hahaha hey nu stop ik dikke xxxx van mij hvj -
20 Februari 2010 - 10:04
Pim:
Hey schat,
Weer zo'n mooi verhaal. Je schrijft alsof we er allemaal bij zijn en dat maakt het extra mooi. Ik ben hartstikke trots wat je allemaal doet en meemaakt en kijk er al naar uit hoe je met je trotse oogjes alles straks aan mij laat zien.
Dikke kus van je mannetje! -
20 Februari 2010 - 17:31
Tine:
Super de jurk staat je goed. Het is inderdaad veel stof zoals je net zei. Leuk je even gesproken te hebben en je krijgt al een aardig kleurtje, blijf wel oppassen met de zon. Je weet inmiddels al dat het kabinet gevallen is. Het is ook net een kleuterklas en deze personen moeten het voorbeeld geven en een land besturen. Maar wat nu of we er beter van worden laten we het hopen. Veel plezier het weekend.
Liefs en groetjes van Tine -
20 Februari 2010 - 18:12
Marianne:
Super die jurk Kristel. Hardstikke leuk. Nu heb je iets wat echt niemand heeft.Hij staat je ook goed hoor. Enne.... ik vond het hardstikke leuk dat je straks even met me babbelde.
Knuf van Marianne -
20 Februari 2010 - 18:14
Mirjam Holtman:
Net terug van een heerlijk weekje wintersport met veel zon, kou en super sneeuw en dan lees ik jouw verhalen uit de warmte weer. Ik blijf het leuk vinden om te lezen wat je allemaal doet en meemaakt! Het is toch een hele ervaring wat je daar allemaal doet, zeker het verzorgen van de wonden lijkt me best wel aangrijpend.
Veel plezier op de volgende bruiloft :)
groetjes,
Mirjam -
20 Februari 2010 - 19:55
Mam:
Hoi meid,
Ik vind je jurk fantastisch, de kleur staat je ook erg goed, en zeker met dat rood/bruin kleurtje op je gezicht, wel oppassen dat je niet meer verbrandt. Ik kan alleen de giraffen niet goed ontdekken, zal wel aan mijn ogen liggen.
Je bent ook al creatief geworden met water, dus straks thuis kan je het ook met een flesje af.
Ik vind het echt zielig voor die arme kindjes, dat ze zoveel pijn moet lijden, ik hoop echt dat jullie die moeders of verzorgers kunt overtuigen dat ze het verband moeten laten zitten, zodat de wonden sneller genezen en de kinderen minder pijn hebben.
Ik heb het idee dat jij je steeds beter thuis gaat voelen daar, nu je meer kunt gaan betekenen voor de kinderen.
Geniet van de bruiloft, en stuur maar wat warmte naar nederland toe, hier is het koud en kil.
Je bent al ruim een maand weg,dus geniet er nog van want het is zo voorbij.
Liefs en dikke knuffel mama. -
20 Februari 2010 - 20:15
Wil En Maria:
Hoi Kristel
Leuke jurk,hij staat je goed.Wat je schrijft over dat lange wachten met eten herkennen we nog van Zuid Afrika, daar duurde dat ook zo lang en het afrekenen was nog erger.We zijn dinsdag met Pap en Mam naar Eijerkamp meubelen in Zutphen geweest, Pap heeft de kast van zijn leven gevonden voor zijn gewichten. Het was een gezellige dag met na afloop bij de Tol een pannekoek, waar we jouw schatje nog tegen kwamen.Vandaag zijn we bij Mariska op de verjaardag geweest,ze is 35 jaar geworden.We wensen je veel plezier op de bruiloft en blijf vooral van die leuke verhalen schrijven.
Groetjes Wil en Maria -
21 Februari 2010 - 14:20
Anne:
Heej Meid,
Ik heb je net even kort aan de telefoon gehad en k vond het echt leuk om je weer te horen! Ik bel wel weer als ik wat meer te vertellen heb (zoals over mijn studiekeuze en werk) haha.
Voor anderen die graag naar Kristel bellen voor niet al te veel geld:
Bel naar 0900 0583 en dan krijg je te horen dat het 13 cent per minuut kost. Daarna draai je Kristel's nr: 0023 3545313521
En als het goed is krijg je dan Kristel aan de lijn. Veel plezier!
XXX -
23 Februari 2010 - 14:36
Frans:
Hey Kristel
Alles goed Ben al weeeeeeeer op mijn werk
Staat je leuk die jurk erg mooi
PS Ben al 6,5 kilo kwijt nnnnnnnnnnn
Groeten frans -
25 Februari 2010 - 13:08
Mechteld:
Hoi Kristel,
De update was leuk om te lezen. Wat lijkt het me moeilijk om die wonden te verzorgen, juist omdat je weet dat je de kidneren pijn moet doen! Maar ja, als je niks doet wordt het alsmaar erger, is dus ook geen optie.
Hoop dat je een mooie bruiloft hebt meegemaakt en dat je wat minder lang hoefde te wachten tot alles plaatsvond, de vorige keer was dat immers wel het geval?
Geniet nog van alle ervaringen, de tijd vliegt om en voor ej het weet land Pim al weer en ga je samen nog op stap. Veel plezier, groetjes Mechteld
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
