Cape Coast!
Door: Kristel
Blijf op de hoogte en volg Kristel
02 Maart 2010 | Ghana, Ho
Hallo!
Afgelopen vrijdag zijn we met een groepje van zes vrijwilligers vertrokken richting Cape Coast. De reis ging erg vlot. De tro in Ho was snel vol om richting Accra te vertrekken en daarna in Accra hadden we direct een tro te pakken richting Cape Coast. Dus om 1 uur in de middag kwamen we aan in Cape Coast. In totaal hebben we dus 6 uur in de tro gezeten, terwijl we 7 uur hadden verwacht dus dat was mooi!
Aangekomen in Cape Coast hebben we direct een taxi genomen naar het hotel. Daar even opgefrist en wat gegeten en toen zijn we naar het stadje gegaan. Daar heb ik twee afrikaanse jurken gekocht. Het is hier zo heerlijk om luchtige jurken te dragen en ik zag er eentje met een echt Afrikaanse stof. Ze noemen het een kentee. Ik weet niet of je het zo schrijft, maar dat maakt niet uit, want jullie weten het ook niet haha! Op de foto's zul je de jurk wel voorbij zien komen. De andere is ook Afrikaans, maar niet zo erg als de kentee stof. Ook waren Dorianne en ik naar een klein winkeltje geweest met geschilderde doeken. Mijn oog viel direct op een van de doeken. Het is een zwart wit geschilderd beeld van afrikaanse hutjes op het platteland. Ook hing er een super mooi doek van een vrouw die een grote emmer op haar hoofd draagt. Beide waren geschilderd door de man in de winkel en ik was direcht verliefd op de schilderijen. Hij vroeg 25 cedi per stuk!! Maar uiteindelijk heb ik ze voor 35 cedi meegenomen, ik leer het al ;).
Na het 'winkelen' zijn we naar een strandbar geweest waar een groep kwam optreden. Ze hadden sambaballen, jambees en 6 dansers. Was erg leuk om te zien en soms deden ze de meest rare danspasjes die je ooit gezien hebt haha :).
Die avond hebben we een Schots meisje ontmoet, Beth. Ze was alleen dus ik vroeg of ze bij ons wilde komen zitten met het eten. Ze was blij om even met wat mensen te kunnen kletsen, want ze was al een week alleen aan het reizen.
De dag erna zijn we naar Kakum National Park geweest om de Canopy Walkway te doen. We moesten vanuit Cape Coast een taxi nemen naar het park. Beth ging ook met ons mee, dus waren we met 7. De reis was erg grappig, overal gaten in de weg en de taxichauffeur slingerde over de weg om de gaten te ontwijken. In Ghana draagt niemand een gordel, maar na een tijdje zei de taxichauffeur dat ik mijn gordel moest omdoen, ik wist niet eens dat er eentje aanwezig was. Als je in een taxi zit, verbaas ik me nergens meer over. De ruit is 9 van de 10 keer stuk, de kilometerteller doet het niet, de toerenteller is stuk, de brandstofmeter is stuk, sommige deuren kun je alleen openen vanaf de buitenkant omdat aan de binnenkant het handvat is afgebroken, ook kun je de ramen niet meer openen of dicht doen omdat het handvat daarvoor ook stuk is, en de gordel ontbreekt bijna altijd. Dus toen de taxichauffeur zei dat ik een gordel moest dragen, was ik verbaasd, niet alleen over het feit dat hij het zei, maar ook omdat ik niet verwacht had dat er uberhaupt een gordel aanwezig was haha! Maar ik heb hem braaf aangedaan, omdat ik politie zag ;) en voor mijn eigen veiligheid aangezien de taxichauffeur nou niet al te langzaam reed.
In Kakum aangekomen, hebben we onze entree betaald en gewacht op onze gids. Daarna zijn we begonnen aan onze Canopy Walk. Het was echt super gaaf en wiebelig haha! Helaas heb ik geen dieren gezien, maar het uitzicht was wel super. Er waren 7 bruggen en na elke brug was er een stop, waar je foto's kon nemen en kon genieten van het uitzicht.
Na een uur waren we klaar en zijn we met de taxi naar Hans Cottage Botel geweest. Daar waren krokodillen volgens onze reisgids. Daar hebben we gegeten en gewacht totdat de krokodillen zich lieten zien. Uiteindelijk hebben we 4 krokodillen, terwijl er 80 horen te zitten!! Het schijnt dat door het lage waterniveau de krokodillen in het water blijven en zich verschuilen, omdat het uit het water te warm is. Na ons bezoek aan de krokodillen zijn we naar Cape Coast terug gegaan.
Na Kakum en de krokodillen zijn we naar het Cape Coast kasteel geweest. Vanuit dit kasteel werden vroeger de slaven op schepen gezet richting Amerika. We hebben een rondleiding gehad door het kasteel en het was echt schokkend. We hebben de ruimtes gezien waar de slaven moesten wachten, totdat er een schip was. De ruimtes waren verschrikkelijk klein en er zaten maar hele kleine ramen in. Er was dus geen licht en nauwelijks frisse lucht. De slaven moesten slapen, eten en naar de wc in dezelfde ruimte. Het rook er echt verschrikkelijk, je kon nog steeds de dood en de stank van de ontlasting ruiken. Vreselijk, ik werd er echt verdrietig van. De gids liet ons ook echt in de ruimte staan zonder het licht, om ons te laten voelen voor 5 seconden hoe het was. Er waren voor de vrouwen en voor de mannen zulke kamers. Je had kamer 1 tot en met 5. Hoe dichter je bij de laatste kamer kwam, hoe dichter je kwam bij de 'door of no return'. Dat was het gat in het kasteel waar de slaven naar buiten gingen, richting de schepen. Nu hebben ze aan de andere kant van de deur een bordje gehangen met daarop: 'door of return'. Wij zijn door deze deur gelopen en ook weer terug gelukkig. Ook hebben we de cel gezien. Daar zaten geen ramen in, het was een donkere ruimte. Als de slaven probeerde te ontsnappen of zich onbeschoft gedroegen, dan werden ze hier ingestopt. De slaven werden erin gestopt met 10 tegelijk. Zonder eten en drinken. Na 15 dagen maakte ze de cel open, zodat ze zeker wisten dat ze allemaal dood waren en gooiden de lichamen in de zee. Echt zo afschuwelijk om te horen.
Die avond hebben we weer aan het strand gegeten en daarna heerlijk in het zand gezeten met een drankje. Dorianne en ik hebben even lekker in het nederlands zitten kletsen haha, totdat we ineens een super groot varken voorbij zagen lopen en ik helemaal dubbel lag. Ik zat met Dorianne te praten en ik zeg ineens: uhhh is that a pig?! en iedereen keek en begon kei hard te lachen. Hij was echt enorm groot en super lelijk(oeps:))
Op zondag zijn we naar het kasteel in Elmina geweest. Hier hebben de Nederlanders een hele grote rol in gespeeld. Onze gids liet ons, net als in Cape Coast, weer alle ruimtes zien. Het was eigenlijk hetzelfde, alleen de bouw van het kasteel was totaal verschillend.
Het kasteel in Cape Coast is gebouwd door de britten en het is echt heel simpel gebouwd. Zo praktisch mogelijk,zodat er zoveel mogelijk mensen in konden.
Het kasteel in Elmina is door de Portugezen gebouwd en je kunt er echt een mediteraanse bouwstijl in herkennen. Ook is het met veel meer charme gebouwd. De Portugezen hebben het kasteel niet gebruikt voor de slavernij. Toen de Nederlanders het kasteel hebben overgenomen, is dit pas begonnen. De Nederlanders hebben er wat Nederlandse tinten aan gegeven. Er stonden bijvoorbeeld teksten in heel oud Nederlands. Het was weer heel indrukwekkend en vreselijk om de verhalen te horen, maar ik ben blij dat ik het gezien heb. Het is ook deel van de Nederlandse geschiedenis en een deel waar ik niet veel van weet. Daarom heb ik een boekje gekocht in het kasteel, over het slavenverleden van Ghana, en dan in het speciaal over de twee kastelen(Cape Coast en Elmina). Gewoon omdat ik het belangrijk vind om te weten wat er allemaal gebeurd is.
Maandag zijn we weer terug gegaan met de Tro richting Accra. Dat ging niet zo gemakkelijk als op de heenweg. In Cape Coast zijn de taxi's echt super duur vergeleken met de taxi's in Ho. Van ons hotel namen we een taxi richting het Tro station, het was 5 cedi(2,5 euro) per auto! Normaal betaal je in ho 1,20 cedi(60 eurocent). Echt belachelijk! Maar toen hebben we ongeveer 40 minuten gewacht totdat de tro vol was en daarna zijn we als een gek over de weg gescheurd. De taxichauffeur had haast denk ik haha! Gelukkig had deze weg niet zoveel gaten en bulten, anders waren we echt een paar keer tegen het dak geknald.
In Accra aangekomen, wilden we naar de Accra Mall. Dat is een redelijk groot overdekt winkelcentrum, Harrods van Ghana haha! Emma's camera is namelijk gestolen een paar weken terug en ze wilde graag een nieuwe kopen.
Echter is het verkeer in Accra een verhaal apart. Van het tro station naar de Accra Mall, was nogal een eind. We hadden 2 taxi's nodig, omdat we met 6 personen waren. Dorianne, emma en ik waren samen in een taxi en Matt, Charlotte en Audrey in een ander taxi. Onze taxichauffeur was echt zo gek als een deur. Hij reed veelste hard, haalde iedereen zomaar in, nam de binnenbocht en....hij raakte een man op een quad. Dus, ik zat voorin en schrok me rot. Ik zag de quad aankomen en zag hem zo op ons af rijden. De taxichauffeur reed te hard en nam de binnenbocht dus hij was hardstikke fout. De man viel van de quad af en was super boos, want zijn quad was stuk. De man was gelukkig niet gewond. De chauffeur en de man kregen een woordenwisseling en wilde elkaar slaan. Gelukkig waren er een heleboel mensen op straat die ervoor zorgde dat ze elkaar niet gingen slaan. Maar de taxichauffeur wilde dus zo snel mogelijk als hij kon er vandoor. Dit liet de man van quad natuurlijk niet toe. Wij zijn uitgestapt en Dorianne's backpack lag achter in de taxi. Wij vroegen of hij de achterklep kon openen, maar dit wilde hij niet. Hij wilde ons wegbrengen. Ten eerste mocht hij niet weg, ten tweede wilde ik niet eens meer bij hem in de auto. Gelukkig was er een andere taxichauffeur die ons wilde helpen en hij heeft ons uiteindelijk veilig naar de Accra mall gebracht.
Emma heeft daar een camera gekocht en daarna zijn we weer gegaan. Weer hadden we twee taxi's nodig richting het tro station: new tema station. Echter had onze taxichauffeur alleen Tema verstaan. Dat is een dorp 18 kilometer buiten Accra! Ik ken de weg in Accra niet, maar ik had na een tijdje wel door dat we totaal niet goed zaten. Dus ik vroeg waar hij ons heen bracht en hij zei Tema. Ik zei nee, new tema station. Maar hij kon niet meer draaien omdat we op een soort van snelweg zaten. Een Ghanese snelweg ;), maar dat lijkt er een klein beetje op. Dus heeft hij ons toch naar Tema gebracht en ons daar op het tro station afgezet. Dit bleek het verkeerde tro station te zijn, omdat hier geen tro's richting Ho vertrokken. Dus moesten we weer in de taxi en naar het goede. De andere waren wel op het goede tro station, dus we spraken af om ze gewoon in Ho ergens te zien.
Wat een gedoe zeg. Ik was doodmoe, van het niksen en van het reizen en wilde echt graag weer terug naar Ho. Zo heerlijk rustig vergeleken met Accra en de taxichauffeurs rijden ten minste rustig over de weg en de prijzen zijn een stuk beter haha;)
Het weekend hebben we afgesloten door wat te eten bij de white house en daarna zijn we naar huis gegaan. In 'mijn' eigen bedje slapen, dat deed me goed. Vanochtend weer fanatiek geweest. Ik heb mijn hele berg was weggewerkt. Om 6 uur stond ik weer vrolijk buiten mijn was te doen, terwijl de andere vrijwilligers van ons huis lekker nog in hun bedje lagen. Maar ik wilde gewoon weer al mijn kleding schoon hebben en ik had geen zin om dat maar uit te stellen, dan krijg je steeds meer dus ik ga zodadelijk mijn was van de waslijn halen en dan heb ik weer schone kleding:)
Vandaag ben ik naar het immigratiekantoor geweest om mijn stempel voor mijn visum te verlengen. Ging lekker op Afrikaans tempo en ze wilde me zelfs laten betalen voor het gebruik van de pen!(4 cedi) haha echt hilarisch, maar dat heb ik natuurlijk niet gedaan. Mijn paspoort is nu weer een stempel rijker en ik hoef niet meer terug. Alles is geregeld dus:)
Tot mijn volgende blog, bedankt voor alle leuke berichten. Doet me goed, blijf vooral schrijven. Alleen ik ben toch wel benieuwd wie mijn fan/aanbidder is?
Foto's: http://picasaweb.google.com/kristelvandenacker/Ghana2#
Liefs, Kristel
Afgelopen vrijdag zijn we met een groepje van zes vrijwilligers vertrokken richting Cape Coast. De reis ging erg vlot. De tro in Ho was snel vol om richting Accra te vertrekken en daarna in Accra hadden we direct een tro te pakken richting Cape Coast. Dus om 1 uur in de middag kwamen we aan in Cape Coast. In totaal hebben we dus 6 uur in de tro gezeten, terwijl we 7 uur hadden verwacht dus dat was mooi!
Aangekomen in Cape Coast hebben we direct een taxi genomen naar het hotel. Daar even opgefrist en wat gegeten en toen zijn we naar het stadje gegaan. Daar heb ik twee afrikaanse jurken gekocht. Het is hier zo heerlijk om luchtige jurken te dragen en ik zag er eentje met een echt Afrikaanse stof. Ze noemen het een kentee. Ik weet niet of je het zo schrijft, maar dat maakt niet uit, want jullie weten het ook niet haha! Op de foto's zul je de jurk wel voorbij zien komen. De andere is ook Afrikaans, maar niet zo erg als de kentee stof. Ook waren Dorianne en ik naar een klein winkeltje geweest met geschilderde doeken. Mijn oog viel direct op een van de doeken. Het is een zwart wit geschilderd beeld van afrikaanse hutjes op het platteland. Ook hing er een super mooi doek van een vrouw die een grote emmer op haar hoofd draagt. Beide waren geschilderd door de man in de winkel en ik was direcht verliefd op de schilderijen. Hij vroeg 25 cedi per stuk!! Maar uiteindelijk heb ik ze voor 35 cedi meegenomen, ik leer het al ;).
Na het 'winkelen' zijn we naar een strandbar geweest waar een groep kwam optreden. Ze hadden sambaballen, jambees en 6 dansers. Was erg leuk om te zien en soms deden ze de meest rare danspasjes die je ooit gezien hebt haha :).
Die avond hebben we een Schots meisje ontmoet, Beth. Ze was alleen dus ik vroeg of ze bij ons wilde komen zitten met het eten. Ze was blij om even met wat mensen te kunnen kletsen, want ze was al een week alleen aan het reizen.
De dag erna zijn we naar Kakum National Park geweest om de Canopy Walkway te doen. We moesten vanuit Cape Coast een taxi nemen naar het park. Beth ging ook met ons mee, dus waren we met 7. De reis was erg grappig, overal gaten in de weg en de taxichauffeur slingerde over de weg om de gaten te ontwijken. In Ghana draagt niemand een gordel, maar na een tijdje zei de taxichauffeur dat ik mijn gordel moest omdoen, ik wist niet eens dat er eentje aanwezig was. Als je in een taxi zit, verbaas ik me nergens meer over. De ruit is 9 van de 10 keer stuk, de kilometerteller doet het niet, de toerenteller is stuk, de brandstofmeter is stuk, sommige deuren kun je alleen openen vanaf de buitenkant omdat aan de binnenkant het handvat is afgebroken, ook kun je de ramen niet meer openen of dicht doen omdat het handvat daarvoor ook stuk is, en de gordel ontbreekt bijna altijd. Dus toen de taxichauffeur zei dat ik een gordel moest dragen, was ik verbaasd, niet alleen over het feit dat hij het zei, maar ook omdat ik niet verwacht had dat er uberhaupt een gordel aanwezig was haha! Maar ik heb hem braaf aangedaan, omdat ik politie zag ;) en voor mijn eigen veiligheid aangezien de taxichauffeur nou niet al te langzaam reed.
In Kakum aangekomen, hebben we onze entree betaald en gewacht op onze gids. Daarna zijn we begonnen aan onze Canopy Walk. Het was echt super gaaf en wiebelig haha! Helaas heb ik geen dieren gezien, maar het uitzicht was wel super. Er waren 7 bruggen en na elke brug was er een stop, waar je foto's kon nemen en kon genieten van het uitzicht.
Na een uur waren we klaar en zijn we met de taxi naar Hans Cottage Botel geweest. Daar waren krokodillen volgens onze reisgids. Daar hebben we gegeten en gewacht totdat de krokodillen zich lieten zien. Uiteindelijk hebben we 4 krokodillen, terwijl er 80 horen te zitten!! Het schijnt dat door het lage waterniveau de krokodillen in het water blijven en zich verschuilen, omdat het uit het water te warm is. Na ons bezoek aan de krokodillen zijn we naar Cape Coast terug gegaan.
Na Kakum en de krokodillen zijn we naar het Cape Coast kasteel geweest. Vanuit dit kasteel werden vroeger de slaven op schepen gezet richting Amerika. We hebben een rondleiding gehad door het kasteel en het was echt schokkend. We hebben de ruimtes gezien waar de slaven moesten wachten, totdat er een schip was. De ruimtes waren verschrikkelijk klein en er zaten maar hele kleine ramen in. Er was dus geen licht en nauwelijks frisse lucht. De slaven moesten slapen, eten en naar de wc in dezelfde ruimte. Het rook er echt verschrikkelijk, je kon nog steeds de dood en de stank van de ontlasting ruiken. Vreselijk, ik werd er echt verdrietig van. De gids liet ons ook echt in de ruimte staan zonder het licht, om ons te laten voelen voor 5 seconden hoe het was. Er waren voor de vrouwen en voor de mannen zulke kamers. Je had kamer 1 tot en met 5. Hoe dichter je bij de laatste kamer kwam, hoe dichter je kwam bij de 'door of no return'. Dat was het gat in het kasteel waar de slaven naar buiten gingen, richting de schepen. Nu hebben ze aan de andere kant van de deur een bordje gehangen met daarop: 'door of return'. Wij zijn door deze deur gelopen en ook weer terug gelukkig. Ook hebben we de cel gezien. Daar zaten geen ramen in, het was een donkere ruimte. Als de slaven probeerde te ontsnappen of zich onbeschoft gedroegen, dan werden ze hier ingestopt. De slaven werden erin gestopt met 10 tegelijk. Zonder eten en drinken. Na 15 dagen maakte ze de cel open, zodat ze zeker wisten dat ze allemaal dood waren en gooiden de lichamen in de zee. Echt zo afschuwelijk om te horen.
Die avond hebben we weer aan het strand gegeten en daarna heerlijk in het zand gezeten met een drankje. Dorianne en ik hebben even lekker in het nederlands zitten kletsen haha, totdat we ineens een super groot varken voorbij zagen lopen en ik helemaal dubbel lag. Ik zat met Dorianne te praten en ik zeg ineens: uhhh is that a pig?! en iedereen keek en begon kei hard te lachen. Hij was echt enorm groot en super lelijk(oeps:))
Op zondag zijn we naar het kasteel in Elmina geweest. Hier hebben de Nederlanders een hele grote rol in gespeeld. Onze gids liet ons, net als in Cape Coast, weer alle ruimtes zien. Het was eigenlijk hetzelfde, alleen de bouw van het kasteel was totaal verschillend.
Het kasteel in Cape Coast is gebouwd door de britten en het is echt heel simpel gebouwd. Zo praktisch mogelijk,zodat er zoveel mogelijk mensen in konden.
Het kasteel in Elmina is door de Portugezen gebouwd en je kunt er echt een mediteraanse bouwstijl in herkennen. Ook is het met veel meer charme gebouwd. De Portugezen hebben het kasteel niet gebruikt voor de slavernij. Toen de Nederlanders het kasteel hebben overgenomen, is dit pas begonnen. De Nederlanders hebben er wat Nederlandse tinten aan gegeven. Er stonden bijvoorbeeld teksten in heel oud Nederlands. Het was weer heel indrukwekkend en vreselijk om de verhalen te horen, maar ik ben blij dat ik het gezien heb. Het is ook deel van de Nederlandse geschiedenis en een deel waar ik niet veel van weet. Daarom heb ik een boekje gekocht in het kasteel, over het slavenverleden van Ghana, en dan in het speciaal over de twee kastelen(Cape Coast en Elmina). Gewoon omdat ik het belangrijk vind om te weten wat er allemaal gebeurd is.
Maandag zijn we weer terug gegaan met de Tro richting Accra. Dat ging niet zo gemakkelijk als op de heenweg. In Cape Coast zijn de taxi's echt super duur vergeleken met de taxi's in Ho. Van ons hotel namen we een taxi richting het Tro station, het was 5 cedi(2,5 euro) per auto! Normaal betaal je in ho 1,20 cedi(60 eurocent). Echt belachelijk! Maar toen hebben we ongeveer 40 minuten gewacht totdat de tro vol was en daarna zijn we als een gek over de weg gescheurd. De taxichauffeur had haast denk ik haha! Gelukkig had deze weg niet zoveel gaten en bulten, anders waren we echt een paar keer tegen het dak geknald.
In Accra aangekomen, wilden we naar de Accra Mall. Dat is een redelijk groot overdekt winkelcentrum, Harrods van Ghana haha! Emma's camera is namelijk gestolen een paar weken terug en ze wilde graag een nieuwe kopen.
Echter is het verkeer in Accra een verhaal apart. Van het tro station naar de Accra Mall, was nogal een eind. We hadden 2 taxi's nodig, omdat we met 6 personen waren. Dorianne, emma en ik waren samen in een taxi en Matt, Charlotte en Audrey in een ander taxi. Onze taxichauffeur was echt zo gek als een deur. Hij reed veelste hard, haalde iedereen zomaar in, nam de binnenbocht en....hij raakte een man op een quad. Dus, ik zat voorin en schrok me rot. Ik zag de quad aankomen en zag hem zo op ons af rijden. De taxichauffeur reed te hard en nam de binnenbocht dus hij was hardstikke fout. De man viel van de quad af en was super boos, want zijn quad was stuk. De man was gelukkig niet gewond. De chauffeur en de man kregen een woordenwisseling en wilde elkaar slaan. Gelukkig waren er een heleboel mensen op straat die ervoor zorgde dat ze elkaar niet gingen slaan. Maar de taxichauffeur wilde dus zo snel mogelijk als hij kon er vandoor. Dit liet de man van quad natuurlijk niet toe. Wij zijn uitgestapt en Dorianne's backpack lag achter in de taxi. Wij vroegen of hij de achterklep kon openen, maar dit wilde hij niet. Hij wilde ons wegbrengen. Ten eerste mocht hij niet weg, ten tweede wilde ik niet eens meer bij hem in de auto. Gelukkig was er een andere taxichauffeur die ons wilde helpen en hij heeft ons uiteindelijk veilig naar de Accra mall gebracht.
Emma heeft daar een camera gekocht en daarna zijn we weer gegaan. Weer hadden we twee taxi's nodig richting het tro station: new tema station. Echter had onze taxichauffeur alleen Tema verstaan. Dat is een dorp 18 kilometer buiten Accra! Ik ken de weg in Accra niet, maar ik had na een tijdje wel door dat we totaal niet goed zaten. Dus ik vroeg waar hij ons heen bracht en hij zei Tema. Ik zei nee, new tema station. Maar hij kon niet meer draaien omdat we op een soort van snelweg zaten. Een Ghanese snelweg ;), maar dat lijkt er een klein beetje op. Dus heeft hij ons toch naar Tema gebracht en ons daar op het tro station afgezet. Dit bleek het verkeerde tro station te zijn, omdat hier geen tro's richting Ho vertrokken. Dus moesten we weer in de taxi en naar het goede. De andere waren wel op het goede tro station, dus we spraken af om ze gewoon in Ho ergens te zien.
Wat een gedoe zeg. Ik was doodmoe, van het niksen en van het reizen en wilde echt graag weer terug naar Ho. Zo heerlijk rustig vergeleken met Accra en de taxichauffeurs rijden ten minste rustig over de weg en de prijzen zijn een stuk beter haha;)
Het weekend hebben we afgesloten door wat te eten bij de white house en daarna zijn we naar huis gegaan. In 'mijn' eigen bedje slapen, dat deed me goed. Vanochtend weer fanatiek geweest. Ik heb mijn hele berg was weggewerkt. Om 6 uur stond ik weer vrolijk buiten mijn was te doen, terwijl de andere vrijwilligers van ons huis lekker nog in hun bedje lagen. Maar ik wilde gewoon weer al mijn kleding schoon hebben en ik had geen zin om dat maar uit te stellen, dan krijg je steeds meer dus ik ga zodadelijk mijn was van de waslijn halen en dan heb ik weer schone kleding:)
Vandaag ben ik naar het immigratiekantoor geweest om mijn stempel voor mijn visum te verlengen. Ging lekker op Afrikaans tempo en ze wilde me zelfs laten betalen voor het gebruik van de pen!(4 cedi) haha echt hilarisch, maar dat heb ik natuurlijk niet gedaan. Mijn paspoort is nu weer een stempel rijker en ik hoef niet meer terug. Alles is geregeld dus:)
Tot mijn volgende blog, bedankt voor alle leuke berichten. Doet me goed, blijf vooral schrijven. Alleen ik ben toch wel benieuwd wie mijn fan/aanbidder is?
Foto's: http://picasaweb.google.com/kristelvandenacker/Ghana2#
Liefs, Kristel
-
02 Maart 2010 - 17:20
Dorianne Klop:
Heb het ff vlug vlug gelezen;) Erg leuk! Vooral dat varken op het strand, haha! -
02 Maart 2010 - 17:26
Marianne:
Hoi Kristel
Mijn laptopje opgestart en ja hoor, verhaal van Kristel. Alles is verder onbelangrijk dus direct gaan lezen. En wat heb je weer een vol en leuk weekend gehad. Tjeetje mina wat kun je eigenlijk nog veel ondernemen hè? Toch wel helemaal geweldig. Wat zul jij straks dat relaxte gaan missen. Hier is alles snel snel snel. En daar lekker alles op zijn gemakkie. je hebt weer veel gezien dit weekend en het verslag was gezellig om te lezen. Maar die taxichauffeur is wel heel verkeerd bezig geweest. Wat zul je geschrokken zijn!! En je nieuwe jurken, ik ben heel benieuwd hoor. Ga je de doeken die je hebt gekocht hier inlijsten? In ieder geval heb je wel iets aparts.En.... het is al 3 maart, nog eventjes en Pim is er. En dan is het vrijwilligerswerk alweer gedaan. Goh wat gaat de tijd vlug, maar wat heb jij een schat aan ervaringen opgedaan. Nou meid geniet er nog maar van want voor je het weet is de tijd om. Hele dikke knuffel van Marianne -
02 Maart 2010 - 18:15
Tine:
Hoi hoi,
Wat geweldig zo'n weekend en veel nieuwe dingen gezien. Je leert het land zo wel goed kennen en kun je straks andere vrijwillegers veel uitleggen. Het verhaal is weer geweldig om te lezen en kijk er iedere keer naar uit. Ik ben benieuwd naar de doeken en jurken dus gauw foto's plaatsen. Ik heb op de kaart van Pim gekeken waar je overal al bent geweest en dat is leuk om te doen waar jij naar toe gaat. Wat een werk die was zeg wat zul jij straks weer blij zijn met een wasmachine. Norgen weer naar school en misschien zijn ze in deze dagen al weer aardig opgeschoten.
Jij daar nog lekker warm hier is het koud. Morgen de verkiezingen hopen maar dat er een goede opkomst is anders moeten ze niet mopperen.
Ik kijk weer uit naar je nieuwe reisverslag.
Liefs van Tine -
02 Maart 2010 - 20:23
Frans:
Hey wat een geweldige ervaring weer zeg en wat kun je toch lekker vertellen,je moet een boek gaan schrijven van al je ervaringen dat verkoopt goed denk ik. Maar ben blij dat het j nog steeds goed gaat zo te horen.Dan is het voor ons ook fijn en zeker voor Pim. Die kijkt echt naar je uit,komt steeds dichter bij dus hij wordt al weer wat vrolijker,duurt ook wel erg lang hoor vind ik de tyd kruupt voorbij op zijn nimweegs. OK moet weer de gehele week werken geen oude..... dagen deze week. Dat varken op t strand was wat he toen dacht je zeker wel ergens aan he neneneneneee niet aan mij hahahha val even niets meer af maar komt wel weer. Misschien zie ik je nog een keer op de cam als ik thuis ben morgenmiddag??????? Nou meisje groeten uut de Graaf xxxx mij hvj -
03 Maart 2010 - 07:05
Suus:
Hey Krisje,
Wat een belevenissen weer allemaal. Leuk om dat zondag ook even live gehoord te hebben.
Hier gaat het verder goed. We hebben gisteren onze 1e huwelijkscursus gehad. Dat was best leuk!
Geniet ervan en tot de volgende update, dan met foto's graag!
x Suus -
03 Maart 2010 - 08:19
Suus:
Ik heb even stiekem de foto's op Dorianne's website bekeken.
Leuk zeg!! prachtige jurk ook en wat een indrukwekkend land.
En die brug, never nooit niet he
x Suus -
03 Maart 2010 - 12:20
Bossie:
Zomaar een tip: Mocht je nog naar Akosombo gaan, bezoek dan Sajuna Beach in Atimpoku. Daar verhuren ze kajaks en roeiboten. Je kunt er lui zijn of sporten en er zijn twee zwembaden. O ja, ze hebben er Douwe Egberts koffie en verkopen Nederlandse boeken. -
03 Maart 2010 - 16:58
Joep - Chef Den Tol:
Hey Kristel,
Schitterend wat je allemaal meemaakt! Ben ontzettend jaloers... Pim houdt ons bij DT een beetje op de hoogte, was iig fijn om te horen dat je niet meer ziek was... Wilde je toch even googlen om de verhalen uit eerste hand te lezen. Hartstikke leuk! Geniet met volle teugen en zonder grenzen...
Joep -
04 Maart 2010 - 19:13
Mirjam:
Hoi Kristel,
Je hebt er weer een mooi verhaal van gemaakt. De foto's zijn ook erg mooi. Er is genoeg te zien daar begrijp ik.
Geniet nog maar lekker van alles en zeker van het weer. Morgen verwachten ze weer winterse omstandigheden :( Zitten we niet echt op te wachten.
Vandaag was de crematie van de opa van Joris. Het was een hele mooie persoonlijke dienst. Joris is niet teruggekomen uit Argentinië. Dat had z'n opa nog expliciet aangegeven toen hij wist dat het ging aflopen. Een moeilijke beslissing voor Joris. De dienst is wel gefilmd, dus hij kan het later nog zien.
groetjes van Mirjam -
05 Maart 2010 - 14:12
Mechteld:
Hoi Kristel, net even bijgelezen..
Wat rot voor je dat je oma zo ziek is terwijl je weg bent! Ik akn me voorstellen dat je daar wel moeite mee hebt. Veel sterkte daarmee.
Gelukkig maak je ook veel mee en kun je je gedachten wat verzetten. Super dat je nu mag werken daar waar je graag wilt. Dan heeft het tenminste zin dat je in Ghana bent!
Zet hem op nog voor de komende tijd, groetjes Mechteld -
06 Maart 2010 - 11:28
Frans:
Hallo Kristel
Hier weer even wat van mij ben nu eindelijk EEN dagje thuis morgen weer werken t/m woensdag. Het heeft hier weer eens gesneeuwd en het is ijskoud vandaag 2 graden met een koude zeer koude wind. Bij jou te heet heier te koud maar ja nog ff dan komt de lente.
Gisteren het diploma van Pim gezien keigaaf en mooi met hele mooie punten een 9 een 6 rest allemaal 7 en 8 ben erg trots op hem, maar ook op jou zoals je dit allemaal aanpakt. Ik hoop dat je de 3 weekjes die er nu nog komen zonder Pim ook fijn doorkomt zonder dat er erge dingen thuis gebeuren. Wij vertrekken over 2 weekjes naar portugal dus vind ik t wel vervelend dat we pim niet weg kunnen brengen maar ja dat kon niet anders omdat pim EERDER naar je toe komt, Tof toch?? Maar ik kijk dan ook al uit naar de dag dat jullie weer terug komen op 20 april. Nou meisje maak er nog iets leuks van en tot gauw horens xxxxxx mij hvj -
07 Maart 2010 - 21:14
Mama Papa:
hoi meid,
Eindelijk even tijd om je blog eens goed te lezen.
Je hebt een leuk tripje meegemaakt, zo te lezen, we wisten natuurlijk al veel via skype.
Ben benieuwd naar je doeken en jurken die je gekocht hebt. Die brug vind ik doodeng, lijkt mij te veel op een kabelbaan, dus mij niet gezien. Je doet zo wel veel indrukken op in een paar dagen.
Geniet nog van de laatste weken, en koop maar leuke en nuttige dingen voor je schooltje, nu weet je zeker dat ze goed terecht komen.
Liefs en dikke knuffels
van papa en mij. -
07 Maart 2010 - 21:17
Mama Papa:
hoi meid,
Eindelijk even tijd om je blog eens goed te lezen.
Je hebt een leuk tripje meegemaakt, zo te lezen, we wisten natuurlijk al veel via skype.
Ben benieuwd naar je doeken en jurken die je gekocht hebt. Die brug vind ik doodeng, lijkt mij te veel op een kabelbaan, dus mij niet gezien. Je doet zo wel veel indrukken op in een paar dagen.
Geniet nog van de laatste weken, en koop maar leuke en nuttige dingen voor je schooltje, nu weet je zeker dat ze goed terecht komen.
Liefs en dikke knuffels
van papa en mij. -
07 Maart 2010 - 21:22
Fred En Tonny Uden:
Hoi Kristel
ik kreeg vandaag van je vader jou verslagadres uit Ghana(wij waren samen op het feestje van tante Mia)Kristel wat een prachtig werk doe jij daar en wat een avonturen maak je mee.
geniet er nog maar veel van Kristel wij zullen je vanuit Uden volgen
Pas goed op jezelf hoor !
groetjes Ome Fred en Tante Tonny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
